Στην ΄Δ περίοδο κουτσά στραβά και βασιζόμενη στην άμυνά της η Φενέρ το πήγε το ματς στους 5 πόντους 66-61. Ο Βέσελυ νευρικός στο 66-61 αστόχησε για 3η φορά εξ επαφής κάτω από το καλάθι. Έχουμε το αντιαθλητικό το σκορ πάει 68-61 και ακολουθεί η φάση που έκρινε το ματς τελικά κατά τη γνώμη και αναφέρομαι στο τρίποντο του Κάρολ. Η Φενέρ παίζει με 4 κοντούς και τον Βέσελυ, έχει συμπληρώσει φάουλ και η εντολή είναι για αλλαγές στα σκριν. Βέσλυ μαρκάρει στο τρίποντο, η μπάλα στον Ταβάρες στον οποίο πάει βοήθεια, εκείνος πασάρει στον Κάρολ, προσποίηση να αποφύγει τον Κάλινιτς, μία ντρίπλα και 71-61. Τάιμ άουτ ο Ζοτς, ξανά με 2 ψηλούς, αλλά είχαν χάσει την πίστη τους και την συγκέντρωσή τους, Έχασαν και ριμπ αμυντικά μαζεμένα μετά από εκείνο το σημείο. Μέχρι το τελευταίο λεπτό. Με +8 μπήκε στο τελευταίο λεπτό η Ρεάλ, αλλά απέναντι στις παγίδες τα έκανε ψιλομαντάρα όπως και απέναντι στον ΠΑΟ στο game 4. Αστόχησαν και σε 4 βολές, ευστοχούσε η Φενέρ και φτάσαμε στην φάση του Τομκινς.
Στο ΄β ημίχρονο η Ρεάλ για 19 λεπτά ήταν ή καλύτερη ή ίση με την Φενέρ. Και στο ΄β ημίχρονο κρίνονται οι αγώνες. Το ένα όμως αυτό τελευταίο λεπτό του αγώνα παραλίγο να φτάσει να χύσει το γάλα από την καρδάρα. Θα μπορούσε να είχε δωθεί επιθετικό στον Τομκινς πολύ άνετα και γίνει το σκορ 81-80 και δεν θα έλεγε κανείς τίποτα. Θα τραβούσε ο κόσμος τα μαλλιά του απλά
Ήθελα να τα δω τα τελευταία 18'' με σκορ 81-80 κι ας κέρδιζε όποιος να ναι. Κακά τα ψέματα αν έλειψε κάτι πολύ από αυτό το final 4 ήταν οι εναλλαγές στο σκορ. Δεν είχαμε και τόσες συγκινήσεις και σασπένς. 4 αγώνες και σε κανέναν δεν άλλαξε το σκορ στην τελευταία περίοδο. Μόνο απέλπιδες προσπάθειες να αλλάξει κάτι την τελευταία στιγμή.
Αυτά τα λίγα...
ΥΓ:θα ξαναδώ την ΄Γ περίοδο μόνο και μόνο για το αν όντως κράτησαν τον ΣΛούκα μακρυά από την μπάλα
ΥΓ2: μας ισοφάρισαν οι Καβς και εύκολα μάλιστα
